با توجه به افرایش چشم گیر مصرف بتن در کشور در صنعت ساختمان، سد و دیگر اجزای بتنی و همچنین گسترده شدن شهرها و ارتباطات و رشد جمعیت و به تبع آن افزایش ترافیک، ارسال به موقع بتن در پروژه های ساخت (نقاط تقاضا) اهمیت بسیاری پیدا کرده است. وجود محدودیت در منابع طبیعی و جلوگیری از فاسد شدن بتن با ارسال به موقع از یک طرف و افزایش تقاضا برای بتن و ترافیک شدید شهری و سعی در انتخاب بهترین و سریع ترین مسیر که موجب افزایش بازده کارخانه شود از طرف دیگر، مهم ترین ضرورت های انجام این پژوهش است. از سوی دیگر، نتایج این پژوهش می تواند بر افزایش رضایت مندی خریداران بتن آماده از کارخانه تأثیر بگذارد. بدین ترتیب که وقفه ارسال بتن به حد استاندارد آن تقلیل یابد تا موجب تشکیل درز سرد در بتن نشود. موارد ذکرشده محدودیت هایی هستند که در دهه های گذشته به دلیل تقاضای کم، کوتاهی مسیر و نبود ترافیک شهری به آن ها توجه نشده است، در صورتی که تاثیر بسزایی در اقتصاد یک کشور، رضایت مندی متقاضایان و محیط زیست می گذارد. این پژوهش به دنبال ارائه روشی مناسب برای بهینه سازی مسیر و زمان ارسال بتن است، به گونه ای که در شرایط زمان سفر احتمالاتی بتوان قابلیت اطمیان رسیدن بتن در موقع مناسب به نقاط تقاضا تأمین کرد. در این پژوهش، مدل برنامه ریزی ریاضی جدیدی ارائه شده است که تعداد ماشین آلات مورد نیاز، زمان اعزام ماشین آلات و نحوه تخصیص سفرها به ماشین آلات را ارائه می دهد. مدل ارائه شده مدلی خطی است و در نتیجه این قابلیت را دارد که توسط نرم افزارهای بهینه سازی به صورت دقیق حل شود. مدل ارائه شده برای شرایط احتمالاتی نیز بازنویسی و حل شده است. برای حل مدل در شرایط احتمالاتی از دو روش استفاده شده است. در روش اول، مدل بصورت قطعی و با روش تولید سناریو حل می شود. در این روش، با استفاده از تکنیک های استخراج اعداد تصادفی، سناریو های مختلفی با زمان سفر های مختلف ایجاد می شود و آن سناریویی که دارای بالاترین ضریب قابلیت اطمینان است به عنوان برنامه زمان بندی بهینه ارائه می گردد. منظور از قابلیت اطمینان، ارسال به موقع بتن به ایستگاه های ساخت بدون تأخیر و تشکیل درز سرد در تمامی سناریو هایی است که در یک روز کاری ممکن است پیش آید. در روش دوم، پارامتری که دارای عدم قطعیت است، یعنی زمان سفر، بصورت فازی ذوزنقه ای با تابع عضویت مشخص در
