یکی از مسائل مهم در مدیریت روسازی راه، مسأله تخصیص بودجه در قسمت های مختلف شبکه به منظور نگهداری و اصلاح وضعیت روسازی است. در این مقاله، مدلی سه هدفه برای این منظور ارایه شده است، که تابع هدف های آن عبارتند از: 1) کمینه کردن درصد قسمتهایی از شبکه که در حالت بحرانی و بدتر از بحرانی (غیر از بدترین حالت) قرار دارند، و می بایست برای آن ها اقدامات بهسازی انجام داد تا به وضعیت مطلوب برسند؛ 2) کمینه کردن درصد قسمتهایی از شبکه که در بدترین حالت قرار دارند، و برای رساندن آن به وضعیت مطلوب باید اقدامات نوسازی انجام داد؛ و 3) کمینه کردن مجموع هزینه انجام شده به خاطر اصلاحات صورت گرفته در کل دوره برنامه ریزی. برای حل مدل سه هدفه پیشنهادشده روشی ترکیبی با استفاده از روشه های چندهدفه بهینه سازی پارامتریک و توابع حددار ارایه شده است. نتایج بکارگیری مدل نشان می دهد که علیرغم تصور ذهنی در نگاه اول، اهداف اول و دوم تحت شرایطی دارای تضاد هستند و افزایش یکی ممکن است باعث کاهش دیگری شود، و بنابراین این دو هدف را نمی توان در غالب یک هدف واحد در نظر گرفت. یکی از خصوصیات مهم روش ارایه شده این است که پیشبینی وضعیت روسازی از روش زنجیره مارکوف در مدل بهینه سازی گنجانده شده است و این موضوع باعث می شود که از پیش بینی و تخصیص سرمایه به صورت جداگانه و در نتیجه رسیدن به حل های بهینه محلی پرهیز شود.
