میدان ها یکی از عناصر اولیه ساخت فضاهای شهری محسوب می شوند و دارای نقش و جایگاه ویژه ای در شبکه ترافیک شهری هستند. میدان ها (یا سایر تسهیلات حمل و نقلی) تا زمانی می توانند به صورت کارا عمل کنند که تقاضای آن ها از مقدار ظرفیتشان تجاوز نکند. در این تحقیق به بررسی این موضوع پرداخته شده است که تغییرات تقاضا در شاخه های ورودی به میدان در دوره های مختلف بهره برداری، با توجه به تداخل آنها در مسیر گردشی، چه تاثیری بر سطح خدمت و ظرفیت میدان های دو خطه دارد. با بررسی های صورت گرفته در باره ی روش های مختلف ارزیابی ظرفیت میدان، از روش توصیه شده در راهنمای ظرفیت معابر (HCM2010) برای تعیین ظرفیت میدان استفاده شده است. برای در نظر گرفتن تغییرات تقاضا، تقاضا به صورت توابع گسسته توزیع احتمال لحاظ شده است و برای تحلیل ظرفیت تحت تقاضای احتمالاتی از روش شبیه سازی مونت کارلو استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که میانگین تأخیر به دست آمده تحت تأثیر تقاضای احتمالاتی نسبت به تقاضا قطعی (مقادیر میانگین تقاضا)، برای ضریب تغییرات حدود 2/0 در حدود 50 درصد موارد بیشتر است، و سطح خدمت میدان می تواند از D به E تنزل یابد.
