ما بررسی سیمتری کتف در پوزیشن استراحت و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال بین دست برتر و غیر برتر افراد سالمند در زوایای مختلف ابداکشن بازو میباشد. 60 سال بهصورت تصادفی بهعنوان نمونهی آماری انتخاب شدند. از دو اینکلینومتر برای - مواد و روش کار: تعداد 35 آزمودنی مرد سالمند با دامنه سنی 70 90 و 135 درجه ابداکشن شانه استفاده شد. آزمودنیها عمل ابداکشن بازو ، اندازهگیری ابداکشن بازو و میزان چرخش بالایی کتف در پوزیشن استراحت کتف، 45 را با دست برتر و غیر برتر بهصورت تصادفی در سطح فرونتال انجام میدادند. ریتم اسکاپولوهومرال از تقسیم میزان ابداکشن گلنوهومرال بر چرخش بالایی کتف با اندازهگیری مکرر و آزمون تی همبسته ANOVA 90 و 135 درجه ابداکشن شانه در سطح فرونتال محاسبه شد. از آزمون ، از پوزیشن استراحت کتف تا 45 0 در نظر گرفته شد. / برای تعیین اثرات متغیرهای مستقل و تعیین اختلافات درونگروهی استفاده شد. سطح معنیداری برای تمامی آزمونها کمتر از 05 2) نشان داد که برتر و غیر برتر بودن دست و زاویه ابداکشن بازو تأثیر معنیداری بر چرخش بالایی کتف × با اندازهگیری مکرر ( 4 ANOVA یافتهها: نتایج آزمون بهطوریکه چرخش بالایی کتف در دست برتر بیشتر و در مقابل نسبت ریتم اسکاپولوهومرال در دست برتر کمتر (p< 0/ و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال دارد ( 05 از طرف دیگر نتایج آزمون تی همبسته .(p<0/ بود، همچنین با افزایش زاویه ابداکشن بازو، چرخش بالایی کتف بیشتر و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال کمتر بود ( 05 اما در ،(p<0/ نشان داد که تفاوت معنیداری در میزان چرخش بالایی کتف بین دست برتر و غیر برتر افراد سالمند در پوزیشن استراحت کتف وجود ندارد ( 05 90 و 135 درجه ابداکشن بازو، تفاوت معنیداری بین کتف برتر و غیر برتر در میزان چرخش بالایی کتف و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال وجود داشت بهطوریکه کتف برتر چرخش بالایی بیشتر و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال کمتر در این زوایا داشت. بحث و نتیجهگیری: کاهش معنیدار چرخش بالایی کتف در شانه غیر برتر افراد سالمند در مقایسه با شانه برتر و متعاقب آن افزایش نسبت ریتم اسکاپولوهومرال، توجه به طراحی تمرینات ورزشی جهت پیشگیری از این عدم تقارن در این گروه سنی را میطلبد.