مقدمه: مطالعات پیشین نشان داده اند که دوندگان با ساختارهای متفاوت کف پا،آسیب های متفاوتی را تجربه می کنند.سرعت های مختلف دویدن نیز می تواند از ریسک فاکتورهای آسیب اندام تحتانی باشد.اثر سرعت روی ساختارهای متفاوت پا ناشناخته است. هدف از این مطالعه بررسی اثر سرعت دویدن بر توزیع فشار کف پایی در دوندگان مبتدی باساختارهای متفاوت کف پا بود. مواد وروش ها: تعداد 29 نفرزن با ساختارهای پای صاف،گود ونرمال در این مطالعه شرکت کردندآزمودنی هادر یک مسیر 93 2 متر بر ثانیه)در هر سرعت سه تریال(دویدند. متغیرهای حداکثر نیرو، / 9 متر بر ثانیه و 5 / 9 متر برثانیه، 5 / متری با سرعت های 5 اوج فشار،ایمپالس وسطح برخورد در هر سه سرعت با استفاده از دستگاه فوت اسکن اندازه گیری شد. یافته ها: در مجموع نتایج این قسمت نشان داد که در گروه کف پای نرمال متغیرهای حداکثر نیروو اوج فشار در همه مناطق کف پا به غیر از متاتارسال پنجم و میانه پا نسبت به گروههای دیگر با افزایش سرعت افزایش یافتهاند. در کف پای گود حداکثر نیرو و اوج فشار در متاتارسالهای میانی و پاشنه با افزایش سرعت افزایش یافته اند و سطح تماس در انگشت شست با افزایش سرعت کاهش داشته است.در کف پای صاف با افزایش سرعت، حداکثر نیرو و اوج فشار و سطح تماس در عقب پا افزایش نشان داده و در بقیه نواحی پا معنادار نبوده است. ایمپالس در انگشتان کوچک و میانه پا با افزایش سرعت کاهش یافته است. بطور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که متغیرهای فشار کف پایی در سرعتهای مختلف برای انواع ساختار کفپا متفاوت است، اما برای اینکه با قاطعیت بتوان گفت کدام سرعت برای کدام ساختار کف پا به عنوان ریسک فاکتور آسیب محسوب میشود، شاید نیاز به بررسی متغیرهای دیگری از جمله نرخ بارگذاری و نسبت نیروی داخلی به خارجی کف پا و بررسی فعالیت عضلانی باشد.
