زمینه و هدف: خستگی عضلانی میتواند الگوی فعالیت عضلات را در طی دویدن تغییر دهد و سبب اختلال در بیومکانیک دویدن شود. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر خستگی بر الگوی فعالیت الکترومایوگرافی و هم انقباضی عضلات اندام تحتانی در طی دویدن بود. روش کار: 14 نفر مرد (سن: 14/2±76/23 سال، جرم: 54/2±45/78 کیلوگرم، قد: 32/2±82/179 سانتیمتر) در این مطالعه نیمه تجربی شرکت کردند. فعالیت الکترومایوگرافی سطحی عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسر رانی، نیم وتری، دوقلوی داخلی، نعلی و درشت نئی قدامی قبل و بعد از اجرای پروتکل خستگی بر روی تردمیل ثبت شد. از روش آماری t همبسته برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. یافته ها: خستگی عضلانی باعث تغییر الگوی فعالیت عضلات اندام تحتانی شد. همچنین میزان هم انقباضی در مرحله های مختلف دویدن نیز دچار تغییر شد. نتیجه گیری: تغییر در الگوی فعالیت عضلات و میزان هم انقباضی در طی دویدن میتواند باعث عدم کنترل بارهای تماسی مفاصل شده و میتواند ریسک آسیب های ناشی از پرکاری را افزایش دهد.
