زمینه و هدف : خستگی عضلات پیرامون یک مفصل میتواند باعث تغییر الگوی حرکت، تغییر در هـم انقباضـی عضـلات آن مفصـل، تغییر نیروی عکسالعمل زمین و در نتیجه افزایش خطر آسیبدیدگی شود. این مطالعه بـه منظـور تعیـی ن اثـر خسـتگی موضـعی عضـلات دورکننده ران بر ویژگیهای فشار کف پایی در مرحله استانس راهرفتن انجام شد. روش بررسی : این مطالعه شبه تجربی روی 22 پسر در محدوده سنی 15-21 سال انجام شد. برای ایجاد خستگی عضلات دورکننده ران از پروتکل خستگی حرکت ابداکشن ران با بار 50 درصد یک تکرار بیشینه استفاده شد. متغیرهای میانگین فشار، حداکثر فشار، مـدت زمـان استپ و سطح تماس کف پایی هنگام راهرفتن در هر دو پا قبل و پس از اجرای پروتکل خستگی ثبت شد. یافته ها : پس از خستگی موضعی عضلات دورکننده ران، با وجود مشاهده کاهش نسبی در متغیرهای میانگین فشار، مدت زمان استپ و سطح تماس و افزایش در ماکزیمم فشار؛ اما این تفاوتها از نظر آماری معنیدار نبود. نتیجهگیری : خستگی موضعی عضلات دورکننده ران ویژگیهای فشار کف پایی را در مرحله استانس راهرفتن تغییر قابل توجهی ایجاد نمیکند.
