زمینه و هدف: بسیاری از کارگران از جمله جوشکاران، در طول نوبتکاری و هنگام کار پوسچرهای نامناسبی دارند، بررسی چنین پوسچرهایی به منظور انجام اقدامات اصالحی اهمیت بسزایی دارد. از این رو مطالعۀ حاضر با هدف ارزیابی فعالیت عضالت جوشکاران در پوسچرهای رایج جوشکاری در خطوط انتقال گاز انجام شد. روشکار: این مطالعۀ مقطعی از نوع توصیفی ـ تحلیلی روی 15 نفر از جوشکاران منطقۀ هفت عملیات انتقال گاز انجام شد. پس از انجام بررسیهای الزم، سه پوسچر که بیشترین استفاده را در خطوط انتقال گاز داشتند، به منظور ارزیابی فعالیت عضالت شناسایی شد. فعالیت الکترومیوگرافی سطحی عضالت راست کنندۀ ستون مهرهای، دوسر رانی، پهن داخلی، دوقلوی داخلی، دوقلوی خارجی، درشتنی قدامی، راست شکمی، مایل داخلی شکم، مایل خارجی شکم و نیم وتری در سه پوسچر در این مطالعه ثبت و براساس حداکثر انقباض ارادی )MVC( تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که میانگین فعالیت عضالت در پوسچر زانوزده به صورت معناداری نسبت به دو پوسچر دیگر کمتر بود )P<1/111(. مقایسۀ میانگین فعالیت هر عضله در پوسچرهای ارزیابی شده نشان داد که بیشترین فعالیت مربوط به عضالت درشتنی قدامی، پهن داخلی و دوسر رانی بود. عضالت شکم کمترین فعالیت را داشتند. نتیجه گیری: فعالیت عضالت جوشکاران در پوسچرهای ارزیابی شده بسیار باال بود. براساس یافتههای این مطالعه، فعالیت عضالت بهشدت تحت تأثیر نوع پوسچر و زاویۀ مفاصل بود. بهطوریکه فعالیت عضالت در پوسچر زانوزده با توجه به زاویه مناسب مفاصل و انتقال مستقیم نیروی وزن بدن نسبت به دو پوسچر دیگر کم بود.
