مهرداد عنبریان

زمینه و هدف : تقوی ت عضلات ناحیه پشت از جمله عضله پشتی بزرگ و ذوزنقه جزء اصلی برنامه های تمرینات قدرتی را تشکیل می دهد. هدف از این مطالعه مقایسه فعالیت ماهیچه نگاری عضلات پشتی بزرگ و ذوزنقه در دو نوع مختلف از 78 کیلوگرم، قد: /5±2/ 23 سال، وزن بدن: 84 /4±3/ تمرینات قدرتی بود. روش تحقیق : در این مطالعه نیمه تجربی، 12 مرد (سن: 19 179/8 سانتی متر) که با اجرای تمرینات قدرتی و کار با وزنه آشنایی داشتند، شرکت کردند. فعالیت ماهیچه نگاری سطحی ±4/28 عضلات پشتی بزرگ و ذوزنقه فوقانی، میانی و تحتانی حین اجرای تمرینات کشش به پایین لت و پارویی سیم کش در سه وضعیت (دست ها باز، موازی و نزدیک به یکدیگر) ثبت شد. داده ها با روش آماری آنالیز واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل یافته ها : عضله پشتی بزرگ در حرک ت کشش به پایین لت و در وضعیت دس ت ها باز، بیشترین .(p<0/ شدند ( 05 همچنین هر سه بخش عضله ذوزنقه در حرکت پارویی سیم کش در هر سه وضعیت دست ها .(p=0/ فعالیت را نشان داد ( 003 نتیجه گیری : یافته های مطالعه .(p=0/01 ،p=0/001 ،p=0/ فعالیت بیشتری نسبت به حرکت کشش به پایین لت داشت ( 001 حاضر نشان داد که برای تقویت عضله پشتی بزرگ حرکت کشش به پایین لت در حالت دست ها باز موثر است. در حالی که برای تقویت عضله ذوزنقه، حرکت پارویی سیم کش اثر بخشی تمرین را افزایش خواهد داد.