مهرداد عنبریان

زمینه و هدف: سندروم درد پاتلوفمورال بطور انتخابی، میتواند در درمان موثر این سندروم مفید واقع گردد. لذا هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تقویت (VMO) اوبلیک بر موقعیت قرارگیری پاتلا و ،(CO) نسبت به گروه کنترل (GS) و تقویت عمومی کوادریسپس (SIS) VMO ایزوکینتیک انتخابی عضله بود. PFPS ویژگیهای سونوگرافیک و الکترومایوگرافیک عضلات وستوس در مبتلایان به در ،SIS 45 بیمار انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه برابر تقسیم شدند. گروه ،PFPS روششناسی: از جامعه آماری زنان مبتلا به تمرینات اکستنشن ایزوکینتیک زانو با حداکثر چرخش خارجی تیبیا تحت سرعت بالا و در قوس حرکتی 30 درجه انتهایی اکستنشن، در تمرینات تقویت عمومی کوادریسپس، هرکدام به مدت 8 هفته، شرکت نمودند. قبل وپس از مداخلات، راستای پاتلا، ،GS و گروه EMG ویژگیهای سونوگرافیک و الکترومایوگرافیک عضلات وستوس و سطح درد بترتیب بوسیله دستگاههای رادیولوژی، اولتراسوند و یکراهه و با اندازهگیری مکرر و آزمون بونفرونی در ANOVA اندازهگیری شدند. دادههای حاصله، بوسیله VAS 8 - کاناله و مقیاس آنالیز گردید. P≤0/ سطح معنیداری 05 در مقایسه با دوگروه دیگر، ،SIS در گروه .(P≥0/ نتایج: اختلاف معنیداری در هیچیک از متغیرها، قبل از مداخله مشاهده نشد( 05 زاویه تیلت و ،VMO بطور معنیداری افزایش و تاخیر زمانی شروع فعالیت VMO زاویه تار و سطح مقطع ،VMO/VL نسبت فعالیت و VMO افزایش معنیداری در تاخیر زمانی شروع فعالیت ،GS شیفت خارجی پاتلا و میزان درد، بطور معنیداری کاهش یافت. در گروه مشاهده شد. ،CO کاهش معنیداری در میزان درد پاتلوفمورال درقیاس با گروه اتیولوژی ،SIS بحث و بررسی: یافتههای پژوهش حاضر حاکی از بهبود سطح درد پاتلوفمورال با هردو نوع تمرین بود، اگرچه در گروه و ایمبالانس عضلات وستوس داخلی و خارجی بهبود یافت اما در گروه VMO شامل بدراستایی خارجی پاتلا، آتروفی PFPS بیماری همچنان پابرجا ماند. بر همین اساس، استفاده از تمرینات ایزوکینتیک زانو با حداکثر چرخش خارجی تیبیا و در PFPS اتیولوژی ،GS پیشنهاد میگردد. بعلاوه، تقویت عمومی کوادریسپس علیرغم بهبود ،PFPS قوس حرکتی 30 درجه ترمینال اکستنشن، برای بیماران درد، به دلیل تشدید ایمبالانس عضلانی و حفظ اتیولوژی بیماری، توصیه نمیشود. واژههای