زمینه و هدف: اثر خستگی عضلات اندام تحتانی بر تغییرات توزیع فشار کف پایی هنگام راه رفتن به روشنی مطالعه نشده است. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر خستگی موضعی عضلات چهار سر ران بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف پایی در مرحله استانس راه رفتن بود. روش کار: 22 نفر مرد (سن: 17/3±5/23 سال، وزن: 21/3±8/78 کیلوگرم، قد: 64/4±2/179 سانتی متر) در این مطالعه شرکت کردند. برای ایجاد خستگی عضلات چهار سر ران از دستگاه Leg Extension با بار 50 درصد یک تکرار بیشینه استفاده شد. توزیع حداکثر فشار کف پایی در طی مرحله استانس راه رفتن با استفاده از دستگاه فشار کف پایی ثبت شد. از روش آماری t همبسته برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: حداکثر فشار وارده در نواحی انگشت شست پا، ناحیه استخوان کف پایی 1، ناحیه استخوان کف پایی 3، ناحیه استخوان کف پایی 4، ناحیه استخوان کف پایی 5 و ناحیه خارجی پاشنه به طور معنی داری پس از اعمال خستگی افزایش یافت (به ترتیب:001/0p=، 011/0p=، 001/0p=، 013/0p= و 001/0p=)، در حالی که در نواحی داخلی پاشنه و انگشتان 2 تا 5 کاهش فشار دیده شد (به ترتیب:001/0p= و 001/0p=). پس از خستگی در زیر مرحله تماس، مرکز فشار به طور معنی داری به سمت خارج محور طولی پا و در زیر مرحله پیشروی به سمت داخل محور طولی پا متمایل شد (به ترتیب:001/0p= و 003/0p=). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که خستگی عضلات چهار سر ران می تواند باعث افزایش فشارهای کف پایی و در نتیجه باعث ایجاد درد و آسیب دیدگی های اندام تحتانی شود.