اسکولیوز یک نوع ناهنجاری سه بعدی ستون مهره ای است که با انحراف جانبی و چرخش مهره ای همراه می باشد. 70 تا 80 درصد موارد اسکولیوز، از نوع ناشناخته نوجوانی است که علت قطعی آن تاکنون شناسایی نشده است . اسکولیوز ناشناخته نوجوانی بطور عمده بین دختران 10 تا 16 سال گزارش شده است و شیوع این بیماری در بین جمعیت های مورد مطالعه 2 تا 4 درصد می باشد. حدود 10 درصد از بیماران مبتلا به اسکولیوز، به شیوه های مختلف درمان، نیاز دارند. از جمله درمانهای رایج، تمرین ورزشی و فیزیوتراپی است که در انحناهای خفیف ( کمتراز 20 درجه) توصیه می گردد. در انحناهای ملایم و موارد پیشرونده (بین 20 تا 40 درجه) بریس و در مواردی که انحنا بیشتر از 45 درجه باشد جراحی شیوه مناسبی برای درمان می باشد. در بیماری اسکولیوز، ساختار اسکلتی تنه به شکل نامتقارن در می آید طول، سطح مقطع و نوع تارهای عضلانی سطح محدب با سمت مقعر کاملاٌ متفاوت می شود بطوریکه سطح مقطع کوچکتر عضلات سمت محدب نسبت به سمت مقعر، توزیع بیشتر تارهای نوع 2 در سمت مقعر در بسیاری از مطالعات گزارش شده است. مجموعه این شرایط، منجر به اعمال نیروهای فشاری نامتقارن بر سطوح مفصلی، دیسک های بین مهره ای و عضلات می گردد که ضمن کمک به افزایش انحنا و پیشرفت بیماری ، ریسک درد ستون مهره ای را در بخش های مختلف تنه افزایش می دهد
