محبوبه عالم زاده

چکیده آسیب لیگامان صلیبی قدامی با نرخ شیوع 250000 ریداد سالانه در ایالت متحده آمریکا شایع ترین آسیب لیگامانی زانو است. تغییر الگوی فعالیت عضلات مانند تغییر کینماتیک و کینتیک زانو یکی از ویژگی های بارز راه رفتن پس از آسیب رباط صلیبی قدامی و بازسازی این رباط می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی الگوی فعالیت و الگوی هم انقباضی عضلات اندام تحتانی در افراد با رباط صلیبی بازسازی شده می باشد. در این مطالعه 15 نفر مرد ورزشکار با سابقه جراحیACL ( میانگین سن26/1±1/28 سال،قد 51/7±4/174 سانتیمتر،وزن16/2±4/75 کیلوگرم) که حداقل به مدت سه ماه از بازتوانی آنها زمان سپری شده بود و 10 نفر مرد سالم (میانگین سن35/1±2/25 سال، قد 11/2±2/176 سانتیمتر،وزن 86/5±2/73 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت کردند. فعالیت عضلات پهن خارجی،نیم وتری،نعلی،دوقلوی خارجی،درشت نی قدامی،بازکننده طویل انگشتان پا،راست رانی،سرینی بزرگ با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی اندازه گیری و ثبت شد. نتایج :ضریب همبستگی االگوی فعالیت در عضلات بازکننده طویل انگشتان (0.9)عضله دوقلوی خارجی (0.92)، نعلی (0.96) و سرینی بزرگ (0.88) بود که نشان دهنده همبستگی بالایی در الگوی فعالیت این عضلات بین دو گروه می باشد (p=0.001). همچنین ضریب همبستگی االگوی فعالیت در عضلات درشت نی قدامی (0.51)پهن داخلی (0.57) و نیم وتری (0.66)، که نشان دهنده همبستگی متوسط بین دو گروه می باشد (p=0.001). و در عضله راست رانی، ضریب همبستگی بین دوگروه در الگوی فعالیت عضله (0.23 ) بود که همبستگی پایینی را نشان میدهد. ضریب همبستگی الگوی هم انقباضی عمومی (87/0)و برای هم انقباضی جهت دار (0.9) بدست آمد که نشان دهنده همبستگی بالا می باشد. تغییرات درالگوی فعالیت عضلات به دلایل مکانیسم های جبرانی و همچنین ناشی از کاهش درون دادهای عصبی ناشی از آسیب گیرنده های مکانیکی مفصل زانو است. اختلال در الگوی راه رفتن افراد ACLR را در معرض آسیب مجدد قرار می دهد. بازتوانی، تمرینات کنترل حرکتی و آنالیزهای دوره ای می تواند در ایجاد یک گیت نرمال در افراد ACLR کمک کننده باشد. تغییرات هم انقباضی عضلانی نشان می دهد جهت حفظ گشتاور مفصلی، افراد ACLR نسب به افراد سالم الگوی متفاوت تری را ایجاد می کنند و ممکن است ثبات زانو دچار اختلال شده و ریسک آسیب مجدد افزایش یابد.