زمینه و هدف: سقوط یکی از مشکلات شایع و جدی در میان سالمندان است که باعث ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. سالانه 20 تا 60 درصد سالمندان، حداقل یکبار سقوط را تجربه می کنند. با افزایش سن و رسیدن به دوران سالمندی تغییراتی در عملکرد دستگاه های مختلف بدن از جمله سیستم دهلیزی، عضلانی ـ اسکلتی، حسی ـ پیکری، سیستم بینایی و غیره به وجود می آید که تعادل فرد را تحت تأثیر قرار می دهد و ﺧﻄﺮ سقوط را افزایش می دهد. این مطالعه با هدف سالمندان و پیشگیری از خطر سقوط، در متون و مطالعات انجام شده صورت گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه مقالاتی با واژگان سالمند، سقوط، تعادل، تمرینات عملکردی در پایگاه Google Scholar طی سال های 1385تا1400بررسی شد. یافته ها: تمرینات وستیبولار برای حفظ و بهبود تعادل و پیشگیری از افتادن سالمند، سودمند است. تحریک الکتریکی فراجمجه ای مغز(TDCS) به صورت یک طرفه و دوطرفه نیز می تواند موجب بهبود تعادل در سالمندان شود. بکارگیری تمرینات TRX و ورزش در آب به علت ماهیت کم خطر بودن می تواند تعادل و کاهش خطر سقوط افراد سالمند را بهبود بخشد. تمرینات قدرتی هم می تواند با بهبود قدرت عضلانی، مکانیک راه رفتن و سرعت راه رفتن در سالمندان، به بهبود تعادل و درنتیجه کاهش افتادن ها کمک کند. نتیجه گیری: تمرینات عملکردی می تواند بر تعادل و کاهش خطر سقوط سالمندان اثر مثبتی بگذارد. پیشنهاد می گردد برنامه ریزی این نوع از تمرینات برای جامعه سالمندان ضروری شود.
