محبوبه عالم زاده

چکیده: مقدمه و هدف: پیام رسانی متنی با تلفن همراه به یک فعالیت همه گیر تبدیل شده است. به طور متوسط ، فردی روزانه 40 پیام متنی ارسال و دریافت می کند. تغییرات مشاهده شده در راه رفتن در حین ارسال پیام کوتاه به طور کلی به تغییرات در انجام وظایف همزمان مربوط می شود، که به طور معمول منجر به اختلالات در عملکرد یک یا هر دو کار می شود. هدف از این مطالعه بررسی متغیر های فشار کف پا حین ارسال پیام از تلفن همراه است. مواد و روش ها: از بین جوانان شهر همدان 15 نفر مرد سالم انتخاب شدند. آزمودنی ها در آزمون اول مسیری به طول 6 متر را قبل از رسیدن به دستگاه فوت اسکن می پیمودند. درآزمون دوم از آزمودنی ها خواسته میشد که متنی که برای آنها فرستاده میشد را به درستی در گوشی تلفن همراه خود تایپ کنند. مسیر حرکت همان مسیر قبل بود اما آزمودنی در حال تایپ از دستگاه عبور میکرد. متغیر های فشار کف پا، زمان رسیدن به حداکثر نیرو ، نرخ بارگذاری ، ایمپالس ، جابجایی مرکز فشار و حداکثر سرعت مرکز فشار کف پا محاسبه شد. یافته ها: نتایج نشان داد در حداکثر فشار کف پایی فقط در ناحیه میانی پای راست کاهش معنی داری در گروه تلفن همراه داشته است. در زمان رسیدن به حداکثر نیرو در مناطق انگشت دوم تا پنجم ، متاتارسال سوم ، متاتارسال چهارم ، متاتارسال پنجم ، ناحیه میانی پا ، پاشنه داخلی وپاشنه خارجی در پای چپ و همچنین در مناطق انگشت دوم تا پنجم ، متاتارسال چهارم ، متاتارسال پنجم ، ناحیه میانی پا و پاشنه داخلی در پای راست افزایش معنا داری در گروه تلفن همراه داشته است. در نرخ بار گذاری در مناطق میانی پا ، پاشنه داخلی و پاشنه خارجی در پای چپ و در مناطق انگشتان دوم تا پنجم ، متاتارسال دوم ، متاتارسال سوم ، متاتارسال چهارم ، متاتارسال پنجم ، ناحیه میانی پا و پاشنه داخلی در پای راست کاهش معنا داری داشته است. ایمپالس در دو منطقه پاشنه داخلی و پاشنه خارجی در پای چپ و در مناطق میانی پا ، پاشنه داخلی و پاشنه خارجی در پای راست افزایش معنی داری داشته است. جابجایی مرکز فشار در جهت داخلی خارجی و در جهت قدامی خلفی اختلاف معنی داری نداشته است. حداکثر سرعت مرکز فشار فقط در جهت داخلی خارجی در پای چپ افزایش معنی داری در گروه تلفن همراه داشته است. بحث: در این پژوهش با افزایش زمان رسیدن به حداکثر نیرو و همچنین کاهش نرخ بار گذاری یکی از ریسک