به منظور مطالعه تأثیر تاریخهای مختلف کاشت بر برخی صفات مورفولوژیک برگ چغندرقند تحت تأثیر پرایمینگ بذر و محلولپاشی اسید هیومیک پژوهشی مزرعه ای در بهار و تابستان سال 1400 در شهرستان اسدآباد انجام شد. پژوهش در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل اجرا شد. عامل اصلی چهار تاریخ کشت 5 و 19 فروردین، 2 و 16 اردیبهشت و عوامل پرایمینگ )در دو سطح بذور هیدروپرایم شده و پرایم نشده( و محلول پاشی ) در دو سطح اسپری آب و محلولپاشی 6 در هزار اسید هیومیک( بصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی جای داده شدند. نتایج نشان داد که کاربرد همزمان 29 درصد نسبت به تیمارهای بدون پرایمینگ و اسپری / 24 و 46 / پرایمینگ بذر و محلولپاشی اسید هیومیک، صفات بیشینه سطح برگ و وزن خشک برگ را 3 آب بهبود بخشید. در این پژوهش نسبت وزن برگ تنها تحت تاثیر تاریخ کاشت و برهمکنش آن با پرایمینگ بذر قرار گرفت. بیشترین نسبت سطح برگ در دو تاریخ کاشت آخر ) 2 و 16 اردیبهشت( تحت شرایط اسپری آب، بدون توجه به انجام یا عدم انجام پرایمینگ بذر، مشاهده شد. همچنین پرایم کردن و محلولپاشی 6 درصدی سطح ویژه برگ شدند که به معنای افزایش ضخامت برگ گیاه چغندر قند می باشد.
