این پژوهش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل اجرا شد. عامل اصلی چهار تاریخ کشت 5 و 19 فروردین، 2 و 16 اردیبهشت 1400 و عوامل هیدروپرایمینگ (در دو سطح بذور هیدروپرایم شده و پرایم نشده) و محلول پاشی اسید هیومیک (در دو سطح اسپری آب و محلول پاشی 6 در هزار اسید هیومیک) بصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار داده شدند. نتایج نشان داد که هر دو تیمار هیدروپرایمینگ بذر و محلول پاشی اسید هیومیک همراه با هم و در کنار تاریخ مناسب کاشت میتواند سبب بهبود صفات فتوسنتزی و عملکرد ریشه چغندرقند گردد. همچنین در شرایط تاخیر در کاشت 20 درصد و هدایت روزنه / کاربرد همراه با هم پرایمینگ بذر و اسید هیومیک باعث کاهش میزان دی اکسید کربن زیر روزنه تا 37 29 درصدی عملکرد ریشه نسبت به تیمار بدون پرایمینگ و بدون محلول پاشی گردید همچنین تاخیر / ای تا 52 درصد و افزایش 4 14 روزه در کاشت چغندر قند با کاربرد پرایمینگ بذر و محلول پاشی اسید هیومیک جبران گردید. بطور کلی کاربرد همراه با هم هر دو تیمار (پرایمینگ بذر و محلولپاشی اسید هیومیک) در تمام تاریخهای کشت سودمند بود.
