محمدعلی ابوطالبیان

به منظور بررسی اثرات کاربرد میکوریزا و پرایمینگ بذر بر روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت هیبرید سینگل کراس 107 در خاک شور، آزمایش تجزیه مرکب به صورت فاکتوریل دو عاملی، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، طی دو سال 1393 و 1397 در دو مکان شور ) EC=7dS/m ( و غیرشور ) EC=2/5dS/m ( در شمال شرقی خوزستان اجرا شد. اولین عامل، تلقیح و عدم تلقیح میکوریزا ) Glomus mossea L. ( و دومین عامل، پرایمینگ با محلول NaCl ، اسید سالیسیلیک، آب معمولی و عدم پرایمینگ بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای تلقیح با میکوریزا و پرایمینگ، اثرات معنی داری روی تمامی صفات، در هر دو مکان و طی دو سال نشان دادند. در محیط شور، بیشترین افزایش، در تیمار پرایمینگ 11 درصد( و / 30 درصد(، وزن هزار دانه ) 1 / با اسید سالیسیلیک بهدست آمد که باعث افزایش تعداد دانه در بلال ) 1 77 درصد( نسبت به شاهد شده بود. در محیط شور، تلقیح با میکوریزا باعث افزایش تعداد دانه در بلال / عملکرد دانه ) 1 20 درصد( نسبت به شاهد شد. همچنین متقابل پرایمینگ بذر / 3 درصد( و عملکرد دانه ) 9 / 11 درصد(، وزن هزار دانه ) 7 ( و تلقیح با میکوریزا، باعث افزایش تمامی صفات شد و بیشترین افزایش، در تیمار پرایمینگ با اسید سالیسیلیک و تلقیح با میکوریزا بدست آمد که باعث افزایش درصد کلونیزاسیون 31 درصد(، وزن هزار / 93/5 درصد(، تعداد دانه در بلال ) 8 ( 58 درصد( . / 11 درصد( و عملکرد دانه ) نسبت به شاهد شد.