بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد مایکوریزا و برادیریزوبیوم بر عملکرد سویا در سطوح مختلف کود نیتروژن شروع (استارتر)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در بهار و تابستان سال 1394 در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه 30 و 60 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، برادی ریزوبیوم در دو سطح کاربرد و ، بوعلی سینای همدان انجام شد. کود شروع در سه سطح 0 نیز در دو سطح کاربرد و بدون کاربرد، عاملهای این آزمایش بودند. نتایج نشان داد، (Glomus mossea) بدون کاربرد و مایکوریزا ارتفاع بوته، شمار برگ در بوته، عملکرد و اجزای عملکرد دانه، عملکرد زیستتوده (بیوماس) و درصد پرگنه شدن (کلونیزاسیون) مایکوریزا بهطور معنیداری تحت تأثیر برهمکنش عاملهای مورد بررسی قرار گرفتند. بیشترین شمار غلاف در بوته از ترکیب تیماری 30 کیلوگرم نیتروژن با برادی ریزوبیوم به دست آمد؛ همچنین هر دو کود زیستی توانستند شمار غلاف در بوته را افزایش دهند. بیشترین وزن هزاردانه نیز از تلقیح همزمان گیاهان با برادی ریزوبیوم و مایکوریزا در بدون کاربرد نیتروژن به دست آمد. کاربرد 60 20 درصدی پرگنه شدن مایکوریزا را نسبت به بدون کاربرد کود شروع در پی داشت. کاربرد / کیلوگرم در هکتار نیتروژن، کاهش 22 511 گرم در مترمربع) و / همزمان برادی ریزوبیوم و مایکوریزا در سطح 30 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، بیشترین عملکرد دانه ( 67 1223 گرم در مترمربع) را تولید کرد. بنابراین کاربرد 30 کیلوگرم در هکتار نیتروژن شروع به همراه کاربرد / عملکرد زیستتوده ( 16 همزمان برادی ریزوبیوم و مایکوریزا ، ضمن تولید عملکرد بالا، کاهش کاربرد کود شیمیایی نیتروژن را در پی دارد.
