به منظور بررسی تاثیر شیوه مصرف کود های فسفات و سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت تحت تنش رطوبتی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه بوعلی سینا همدان در بهار و تابستان 1393 انجام گرفت. عامل تنش رطوبتی در کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری بعد از60 ،90 و 120 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر و در کرت های فرعی دو عامل شیوه کاربرد کود سولفات روی در سه سطح (عدم مصرف، محلول پاشی، مصرف خاکی به صورت پخش) و عامل شیوه کاربرد کود فسفاته با دو سطح (مصرف پخش و مصرف نواری) به صورت فاکتوریل قرار داده شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد، با افزایش شدت تنش از 60 به 90 و 120 میلی متر میلی متر تبخیر عملکرد دانه به ترتیب به میزان 28 و 54 درصد کاهش یافت. محلول پاشی سولفات روی در شرایط عدم تنش، نسبت به عدم مصرف و مصرف خاکی سولفات روی باعث افزایش معنی دار تعداد ردیف دانه در بلال، عملکرد بیولوژیک، طول و قطر بلال گردید. طبق نتایج مصرف نواری کود فسفات در شرایط تنش شدید رطوبت و عدم مصرف سولفات روی سبب افزایش معنی دار تعداد دانه در ردیف بلال و وزن صد دانه گردید. بیشترین شاخص برداشت از تیمار عدم تنش رطوبت به همراه محلول پاشی سولفات روی به میزان 56/47 درصد به دست آمد