محمدعلی ابوطالبیان

برای بررسی تأثیر پیش تیمار کردن مزرعهای بذر و دو کود زیستی بر ویژگی های سبز شدن و عملکرد نخود (Cicer arietinum L.) ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در همدان طی سال 1932 انجام شد . عامل های آزمایشی شامل کود ، 20 و 100 درصد از میزان توصیه شده(، کود زیستی )قارچ ریشه یا میکوریزا، بارور 2 ، فسفات ) 0 کاربرد توأم، بدون کاربرد( و پیش تیمار کردن )با و بدون( بودند . نتایج نشان داد پیش تیمار کردن 7 و سرعت سبزشدن را در تلفیق با قارچ ریشه و کاربرد 100 درصد کود / درصد سبز شدن را 7 20 درصد نسبت به بذرهای پیش تیمارنشده در حالت بدون کاربرد فسفات و / فسفات توصیه شده 7 کود زیستی افزایش داد. بالاترین میزان عملکرد زیست توده )بیولوژیک( و دانه به ترتیب 909 و 913 گرم در مترمربع بود که از بذرهای پیش تیمارشده و کاربرد توأم کودهای زیستی به ترتیب با کاربرد 20 و 100 درصد فسفات به دست آمد که نسبت به شاهدهای خود در آن سطح کودی به ترتیب 111 و 220 درصد بیشتر بودند. در این بررسی بیشترین شاخص برداشت، شمار غلاف و دانه در مترمربع از تیمار پیش تیمارشده و کاربرد توأم دو کود زیستی با کاربرد 20 درصد فسفات به دست آمد.