به منظور بررسی اثر تنش رطوبت، مایکوریز و محلول پاشی سولفات روی بر برخی خصوصیات ذرت، پژوهشی در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا واقع در شهرستان همدان به اجرا درآمد. در این مطالعه کمبود آب در خاک به عنوان عامل اصلی و کود زیستی مایکوریز و محلول پاشی سولفات روی به عنوان عوامل فرعی بصورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. عوامل مورد بررسی شامل تیمار کمبود آب در خاک در چهار سطح 60، 90، 120 و 150 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A، محلول پاشی سولفات روی در دو سطح عدم محلول پاشی و محلول پاشی طی دو بار در طول فصل رشد با غلظت پنج در هزار و سطوح کود زیستی مایکوریز نیز در دو سطح استفاده و عدم استفاده بود. طبق نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها، محلول پاشی با سولفات روی سبب شد شاخص کلروفیل در شدت بالای تنش رطوبت نسبت به عدم محلول پاشی 24 درصد افزایش یابد. همچنین درصد همزیستی قارچ با ریشه ذرت با افزایش شدت تنش بیش تر شد بطوری که در شدت هابی بالای تنش رطوبت میزان همزیستی 35 درصد بیش تر از شرایط عدم تنش (60 میلی متر تبخیر) گردید.
