محمدعلی ابوطالبیان

به منظور بررسی تاثیر شیوه مصرف کودهای فسفات و سولفات روی بر عملکرد دانه و برخی اجزای عملکرد ذرت تحت تنش رطوبتی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلاتفاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه بوعلی سینا همدان در بهار 93 انجام گرفت. عامل تنش رطوبتی در کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری بعد از60 ، 90، 120 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر، و در کرت های فرعی دو عامل کود سولفات روی در سه سطح (عدم مصرف، محلول پاشی، مصرف خاکی به صورت پخش) و عامل کود فسفاته با دو سطح (مصرف پخش و مصرف نواری) قرار داده شدند. صفات مورد بررسی، عملکرد بیولوژیک،شاخص برداشت و کارایی مصرف آب بودند،نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد در تنش شدید رطوبتی، محلول پاشی سولفات روی عملکرد بیولوژیک را به میزان 17 و 11 درصد نسبت به حالت عدم مصرف و مصرف خاکی سولفات روی افزایش داد. محلول پاشی سولفات روی در تیمار عدم تنش رطوبتینبز شاخص برداشت را نسبت به شرایط عدم مصرف و مصرف خاکی سولفات روی به ترتیب به میزان 16 و 15 درصد افرایش داد.بالاترین کارائی مصرف آب از تیمار دور آبیاری پس از 90 میلی متر تبخیر و مصرف نواری فسفات و محلول پاشی سولفات روی با میانگین (50/1 کیلو گرم دانه در متر مکعب آب) به دست آمد و کمترین میزان کارائی نیز به ترتیب در دور آبیاری کمتر و بیشتر (تبخیر 120 و60 میلی متر) و مصرف خاکی فسفات و عدم مصرف سولفات روی با میانگین( 90/0 کیلوگرم دانه در متر مکعب آب) به دست آمد