هاپلوئیدی و دابل هاپلوئیدی از طریق ماده زایی، یک ابزار ارزشمند و کاربردی در برنامه های اصلاحی چغندرقند به شمار می آید.در تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر نوع و غلظت تنظیم کننده های رشدگیاهیبر میزان رویان زایی گامتی در کشت تخمک چغندرقند، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد کهعامل اول شامل هورمون بنزیل آمینو پورین در چهار سطح (0،5/0،1و2میلی گرم در لیتر)و عامل دوم شامل هورمون تیدیازورون در سه سطح (0،1/0و5/0میلی گرم در لیتر) بود. تخمک ها بر روی محیط کشتMSحاوی100گرم بر لیتر ساکارز و 8/2گرم بر لیتر فیتاژل با غلظت های مختلف هورمونیکشت گردیدند.نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از1/0میلی گرم در لیترتیدیازورون بدون استفاده از بنزیل آمینو پورین، بیشترین میزان رویان زایی را نسبت به سایر تیمارها ایجاد کردو در تیمار شاهد هیچ رویانی مشاهده نشد.
