به منظور ارزیابی عملکرد دانه 20 لاین امیدبخش گندم نان با استفاده از روشهای آماری چند متغیره، آزمایشی در قالب طرح بلوک های 1390 انجام شد. نتایج تجزیه به عاملها نشان داد که سه - کامل تصادفی فقط تحت شرایط تنش رطوبتی آخر فصل در سال زراعی 91 عامل اول در مجموع، 66 درصد از تغییرات دادهها را توجیه کردند. براساس این نتایج، صفات ارتفاع بوته، طول پدانکل، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، زیست توده، وزن پدانکل و وزن ساقه، بهعنوان مؤثرترین صفات در افزایش عملکرد دانه بودند . هم چنین به ترتی ب 14 و 15 بهعنوان مطلوب ترین لاینها با عملکرد نسبی مناسب در شرایط تنش رطوبتی شناسایی شدند. تجزیه خوشه ای به ، لاین های 17 لاینهای مورد بررسی را در چهار گروه مجزا قرار داد، به طوریکه خوشه اول بیشتر شامل لاین های با عملکرد نسبی بالا بود. ،Ward روش تجزیه تابع تشخیص نیز، گروهبندی تجزیه خوشهای را تأیید کرد. نتایج تجزیه رگرسیون گام به گام نیز بیانگر این بود که مهم ترین صفات تأثیرگذار بر عملکرد دانه به ترتیب شامل؛ روز تا 50 درصد رسیدگی فیزیولوژیک (با رابطه منفی و اثر معکوس)، ارتفاع بوته، سطح کل برگ، شاخص برداشت و عملکرد زیست توده بودند که در مجموع 86 درصد از کل تغییرات عملکرد را توجیه نمودند . براساس نتایج تجزیه علیت، صفات شاخص برداشت و زیست توده بیشترین تأثیر مثبت مستقیم و صفت روز تا 50 درصد رسیدگی فیزیولوژیک بیشترین تأثیر منفی غیر مستقیم را (از طریق کاهش شاخص برداشت) بر عملکرد دانه داشتند. بنابراین میتوان از این صفات، در انتخاب مستق یم ی ا غیر مستقیم ارقام پرمحصول گندم در شرایط تنش رطوبتی آخر فصل استفاده کرد. لاین شماره 17 با طول دوره فنولوژیک کمتر و عملکرد نسبی بیشتر، به عنوان مطلوب ترین لاین تحت شرایط این آزمایش شناسایی شد.
