چکیده: حکمرانی به عنوان یک راهبرد نوین مشکلات مدیریتی منابع آب کشاورزی را کاهش داده و از این طریق میزان مشارکت، همکاری و ارتباط متقابل بین ارکان حکمرانی آب (جامعه مدنی، بخش دولتی و خصوصی) را تقویت و به حداکثر می رساند. اینک پس از گذشته سال ها از معرفی مقوله حکمرانی این مفهوم به طور گسترده موردتوجه و ابعاد آن گسترش موضوعی داشته است. یکی از این ابعاد مهم شاخص های حکمرانی است و باگذشت چندین سال از عملیاتی حکمرانی در حوزه آب در مناطق مختلف ضرورت بررسی وضعیت آن بسیار حائز اهمیت است. لذا پژوهش حاضر باهدف تحلیل و ارزیابی میزان تحقق پذیری شاخص های حکمرانی خوب در منابع آب کشاورزی در تشکل های آب بران صورت گرفته و با رویکرد توصیفی- تحلیلی به روش کتابخانه ای و میدانی و با بهره گیری از ابزار پرسشنامه بر اساس شاخص های تعریف شده سازمان ملل متحد انجام گرفته است. منطقه موردمطالعه شهرستان کامیاران و جامعه آماری تحقیق را 220 بهره بردار ساکن در 8 روستای تحت پایاب سدهای زیویه، امیرآباد و رمشت تشکیل می دهند (1078 خانوار) که با استفاده از جدول مورگان 170 نفر از آن ها به عنوان حجم نمونه برآورد گردید. جهت تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزارهای SPSS و LISREL استفاده شده است. بر اساس یافته های پژوهش از آزمون مقایسه میانگین ها تعاونی های آب بران دشت آبی شهرستان کامیاران در ابعاد 8گانه حکمرانی منابع آبی موردنظر تحقیق به گونه ای بوده که ازنظر مؤلفه های پایایی مالی، مشارکت، عدالت و برابری و شفافیت مطلوب بوده اما ازنظر کفایت و قابل اعتماد بودن، کار آیی و اثربخشی، وضعیت مطلوبی نداشته و ضعف را نشان می دهد. همچنین یافته های پژوهش در خصوص مدل اندازه گیری شاخص های حکمرانی خوب نشان داد که مقادیر شاخص های اندازه گیری شده از مقدار مناسبی برخوردار بودند. این نتایج نشان می دهد که شاخص های انتخابی برای سنجش شاخص های حکمرانی خوب در منابع آبی به درستی انتخاب شده اند و از قدرت تبیین خوبی برخوردار بوده اند. نتایج حاصل از بررسی همبستگی نشان داد رابطه مثبت و معنی داری بین متغیرهای سابقه شغل اصلی، تعداد شرکت در جلسات عمومی، سابقه عضویت در تشکل آب بران و مؤلفه حکمرانی خوب وجود دارد. درنهایت با توجه به نتایج به دست آمده و تحلیل وضعیت هرکدام از شاخص ها پیشنهاد های کاربردی ارائه گردید.
