موسی اعظمی

این تحقیق با هدف تحلیل تأثیرات کشت و صنعت بر بهبود داراییهای معیشتی کارگران کشت وصنعت میان آب در استان خوزستان و به روش توصیف یتحلیلی به انجام رسیده است. علاوه بر مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات منظم، از پرسشنامه به مثابه ابزار اصلی گردآوری داده های میدانی استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه به تأیید استادان و متخصصان مرتبط موضوع رسید و به منظور پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که نتیجه آن برای سرمایه طبیعی (84 / 0)، انسانی (77/0)، اجتماعی (84/0)، فیزیکی (85/0) و اقتصادی (75/0)) حاصل شد. جامعه آماری شامل همه ی کارگران کشت و صنعت میان آب می باشد که مشتمل بر 500 خانوار بوده و با استفاده از فرمول کوکران140 نفر از کارگران به عنوان نمونه مورد بررسی انتخاب گردیدند. جهت انجام آزمون های آماری از LISREL8.8 وSPSS18 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که سازه های سرمایه طبیعی، سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعی، سرمایه فیزیکی و سرمایه اقتصادی برای سنجش اثرات کشت و صنعت میان آب با توجه به مقدار گزارش شده شاخص های برازندگی (نیکویی برازش مطلق(90/0 AGFI= و 94/0 GFI=)، تطبیقی(97/0NNFI= ، 98/0CFI= ) و برازندگی فزایند (98/0= IFI)، مقتصد (066/0 = RMSEA و 51/1 = ) مشاهده می شود که مدل اندازه گیری از برازش مناسب و قابل قبولی برخوردار می باشد. سرمایۀ طبیعی (90/0λ=) قوی ترین شاخص برای سنجش معیشت پایدار خانوارهای کارگران کشت و صنعت میان آب است.