امروزه گردشگری به پدیده ای تاثیرگذار در اقتصاد جهانی تبدیل شده است، به طوری که بر اساس آمار و ارقام منتشره از سوی سازمان جهانی گردشگری در هزاره ی جدید به بزرگترین منبع درآمد جهانی تبدیل شده است و از طرفی ارتقای کیفیت زندگی، یکی از اساسی ترین اهداف برنامه ریزان توسعه است. روش تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی و با استفاده از شیوه ی کتابخانه ای با هدف شناسایی و بررسی نقش گردشگری در بهبود کیفیت زندگی جوامع میزبان است. در این مقاله با باز تعریف مفاهیم گردشگری و کیفیت زندگی سعی گشته است، ارتباط این مفاهیم با یکدیگر مشخص گردد. توسعه ی گردشگری به منزله ی یکی از منابع بسیار مهم کسب درآمد و ایجاد اشتغال، که تاثیرات اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی فوق العاده ای بر جامعه میزبان دارد، می تواند بر کیفیت زندگی آنان اثر بگذارد و به عنوان راهکاری جهت مقابله با فقر در کشورهای در حال توسعه مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران قرار بگیرد. بنابراین می توان از طریق برنامه ریزی و اجرای سیاست های مناسب در جوامع دارای جاذبه های گردشگری در راستای دستیابی به بهبود کیفیت زندگی، با در نظر گرفتن اصول توسعه پایدار بهره گرفت.
