لیلی ایزدی کیان

باتولیت الوند در زون سنندج-سیرجان واقع شده است و دایکهای حاوی انکلاو آن در منطقه کیوارستان و امامزاده کوه مطالعه شده اند. انکلاوها از نوع میکروگرانولار مافیک (MME) با ترکیب گرانودیوریتی و کوارتز دیوریتی و میزبانها مونزوگرانیت پورفیروئیدی، لوکوگرانیت و گرانیت ریز بلور میباشند. انکلاوها در منطقه کیوارستان و امامزاده کوه به ترتیب دارای روند N-S و NW-SE هستند. در بررسی هندسه و بعد فرکتال، انکلاوها نوعی فرکتال‌های طبیعی به حساب میآیند که در اثر اختلاط ماگمایی تشکیل میشوند و مقدار بعد فرکتال آنها با مورفولوژی‌شان رابطه مستقیمی دارد. این مقدار در کیوارستان دارای دامنه 1 تا 2/1 و مد 1/1 و در امامزاده کوه 1 تا 3/1 و مد 1/1 برآورد شده است. نسبت لگاریتم گرانروی در کیوارستان بین 3/0تا 8/0 با مد 6/0 و منطقه امامزاده کوه دارای دامنه 4/0 تا 1/1 با مد 6/0 میباشد. ژئوشیمی نمونه‌های انکلاو و میزبانشان حاکی از آن است که انکلاوها متاآلومین و میزبانها پرآلومین و از نظر سری ماگمایی هر دو کالک‌آلکالن هستند. نمودارهای عنکبوتی انکلاوها و میزبانهایشان که با MORB ، کندریت و پوسته بهنجار شده اند نشان میدهند عناصر LILE غنی شدگی و HFSE تهی شدگی دارند همچنین عناصر Zr، P، Nb و Ti آنومالی منفی و Th، Ba، K و Rb آنومالی مثبت نشان میدهند که از ویژگیهای مناطق فرورانش به حساب میآید. نمونه های میزبان دارای آنومالی مثبت Sm، Th و Rb و آنومالی منفی Ba هستند. در انکلاوها و میزبانها غنی شدگی LREEها نسبت به HREEها مشاهده میشود که یکی از ویژگیهای برجسته و بارز ماگماهای کالک-آلکالن کمانهای آتشفشانی هستند. نمودارهای متمایزکننده محیط تکتونیکی نشان میدهند هر دو نوع سنگهای انکلاو و میزبانها در جایگاه VAG قرار میگیرند. ماگمای سازنده انکلاوها از ذوب آمفیبولیت و ماگمای سازنده میزبانهای گرانیتی از ذوب آمفیبولیت و پلیتهای فلسیک منشاء میگیرد