منطقه مورد پژوهش در شرق شهرستان روانسر قرار دارد و از نظر زمین شناسی بخ شهایی از زون سنندج- سیرجان و زون زاگرس را در برم یگیرد. در این منطقه عناصر ساختاری مهم از جمله گسل جوان زاگرس و راندگ یهای بزرگ قرار دارند که باعث پویایی زمین ریختی منطقه شد هاند. در این پژوهش با استفاده از تکنیکها و شاخ صهای زمین ریختی همچون عدم تقارن حوضه زهکشی ) Af (، تقارن توپوگرافی عرضی ) T (، انتگرال هیپسومتری ) Hi ( و شاخص دامنه ناهموا ری ) RA ( منطقه مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که رژیم تکتونیکی معکوس که باعث شکل گیری راندگی های بزرگ در منطقه شده است باعث فعالیت نسبی بالای زمین ریختی در برخی حوض هها شده است . بطوری که اغلب حوض ههایی که راندگیها در آنها قرار میگیرند بیشترین کج شدگی و فعالیت بالا را نشان م یدهند. با استفاده از شاخص زمین ریخت نسبی شمال شرق روانسر بیشترین فعالیت تکتونیکی را نشان میدهد .
