گنبد نمکی چلگرد در غرب ایران، شمال غرب استان چهارمحال و بختیاری و در زیر پهنه زاگرس مرتفع قرار دارد. مهم ترین مشخصه این منطقه وجود گسل های بزرگ از جمله گسل اصلی زاگرس، گسل زردکوه و گسل کوهرنگ می باشند. گنبد نمکی نازی در روند گسل زردکوه و گنبدهای نمکی چلگرد و سر آقاسید در روند گسل کوهرنگ رخنمون پیدا کرده اند. گنبد نمکی چلگرد از آنجا که یکی از ساختارهای زمین شناسی و ژئوتریسمی منطقه کوهرنگ می باشد دارای ارزش های بسیاری است. در این پایان نامه تحلیل ساختاری مکانی و تحلیل ریخت زمین ساختی گنبد نمکی چلگرد مورد بررسی قرار گرفته است. در مطالعه ریخت زمین ساختی منطقه شاخص های انتگرال هیپستومتری (Hi)، شاخص عدم تقارن حوضه (Af)، شاخص گرادیان رودخانه (Sl)، شاخص نسبت پهنای کف دره به ارتفاع دره (Vf)، شاخص سینوسیته پیچش کوهستان (Smf) مورد بررسی قرار گرفت. گنبد نمکی چلگرد به دلیل حجم کم نمک، و ارتفاع کمتر از قلل زردکوه، قطع نکردن سینوسیته پیچش کوهستان، دارای دره های پهن و کم عمق است و به همین خاطر گنبد نمکی چلگرد دارای فعالیت ریخت زمین ساختی کم تا بسیار کم است. با توجه به نتایج بدست آمده از بررسی ریخت زمین ساخت منطقه بیشترین فعالیت زمین ساختی مربوط به دره های خدنگ و ارتفاعات زردکوه است. با توجه به ساختار های برداشت شده و نتایج به دست آمده در منطقه کوهرنگ، دو نوع سیستم گسل اصلی منطقه، شمال غرب – جنوب شرق و گسل های عرضی روند شمال شرق- جنوب غرب شناخته شده است ، از آنجا که گنبد نمکی چلگرد با چگالی کمتر در بین این دو سیستم گسلی رخنمون پیدا کرده است، بنابراین هر دو سیستم در رخنمون گنبد نمکی متاثر هستند. با توجه به ساختارهای جوان اطراف گنبد نمکی چلگرد، این گونه برداشت می شود که گنبد نمکی چلگرد یک گنبد نمکی جوان است که قبل از چین خوردگی زاگرس مدفون بوده و بعد از چین خوردگی فعال شده است. چین خوردگی نئوژن زاگرس دیاپیرهای نمکی را چلانیده، و به صورت موقت دوران فعالیت آنها را تشدید کرده است. هر دو ساختار سیتم های گسلی و هم دیاپیریسم گنبد نمکی چلگرد در تغییرات ژئومورفولوژی شهرستان دخیل هستند.
