منطقه قروه در جنوب شرق کرد ستان و در شمال غرب پهنه دگرگونی- نفوذی سنندج- سیرجان قرار دارد. بخشهایی از توده و دایکهای گرانیتی جنوب شرق قروه بعد از شکلگیری در یک پهنه بر شی قرار گرفته اند. با توجه به تفاوت نرخ کرنش و پی شرفت میلونیتی شدن در این پهنه بر شی، اغلب گرانیتها به صورت باندهایی با ضخامت 50 سانتیمتر تا صدها متر پروتومیلونیت و میلونیت ظاهر شده ا ست. گرانیتهای میلونیتی دارای برگوارهی شیبدار میلونیتی، اغلب در امتداد شمال غرب- جنوب شرق با شیب به سمت شمال شرق میباشند. همچنین برخی از آنها کمی چینخوردگی ن شان میدهند. میل خطواره ک شیده کانی در این میلونیتها کم تا متو سط و همگی به سمت شمال شرق ا ست. شواهد جهت برش مانند برگوارگی، خطوارگی، نوارهای برشی s و c ، میکاهای ماهیگون و پورفیروکلاستهای پوششی بیانگر حرکت شیب لغز با مولفه معکوس با مولفه راست بر در پهنه برشی میباشند. در این سنگها ریزساختارهای متنوعی نظیر خاموشی موجی، زیر دانه، دانه جدید، نوار و عدسیهای چند بلوری، تجدید تبلور دینامیکی از نوع BLG ، SGR و تا حدی GBM در کوارتز، شکککگککتگیهای برشککی، تجدید تبلور دینامیکی از نوع BLG ، تشکیل پرتیت شعلهای، تشکیل میرمکیت، تشکیل ریز ساختار هگته - پوشش و جایگزینی میکروکلین به جای ارتوز در آلکالیفلدسپارها و همینطور شک گتگی برشی، گرد شدگی و سایههای ف شارشی در پلاژیوکلازها م شاهده میشود. همهی این ریزساختارها ن شاندهندهی تغییرات ساختاری شکلپذیر در دمای کمتر از 300 تا 570 درجه سانتیگراد است.
