منطقه مورد بررسی در استان خمدان و در همسایگی زرف توده الوند در پهنه سنندج-سیرجان قرار دارد. در همسایگی این توده انواع سنگهای دگرگونی مجاورتی و ناحیه ای از درجه پایین تا بالا وجود دارد که شامل انواع شیست ها، هورنفلسها و میگماتیتهاست.اگرچه سنگ های کیانیت دار از نظر وسعت، مجموعه سنگی عمده ای را تشکیل نمی دهند اما به صورت های گوناگون (هورنفلس، میگماتیت، رگه های کوارتز-کیانیت) برونزد دارند. کیانیت در این سنگها همراه با کانی های دیگر دگرگونی نظیر آندالوزیت، سیلیمانیت، استارولیت و گاهی کردیریت به همراه زمینه ای از بیوتیت، مسکویت، کوارتز و گاهی پلاژیوکلاز یافت می شود. کیانیت های منطقه همدان را می توان از نظر نحوه تشکیل به سه دسته اصلی تقسیم کرد: 1- کیانیت های موجود در متن سنگ، 2- کیانیت های رشد یافته در قالب پورفیروبلاست های آندالوزیت و 3- کیانیت های تبلور یافته در رگه های آلومینوسیلیکات دار. از آنجایی که رشد توأم سه تایی یا دوتایی آلومینوسیلیکات ها در مقاطع نازک دیده نمی شود می توان گفت که آلومینوسیلیکات ها در وقایع دگرگونی مختلف و در چند نوبت شکل گرفته اند. دگرگونی ناحیه ای منطقه بیشتر به نوع بوچان شباهت دارد، اما اضافه شدن کیانیت به مجموعه کانی شناسی سنگ ها در بعضی نقاط، مجموعه دگرگونی را شبیه به نوع بارووین متمایل ساخته است. ترکیب گارنت های موجود در سنگ های مورد مطالعه بیشتر در قطب آلماندن-اسپسارتین، ترکیب بیوتیت ها در محدوده ی سیدروفیلیت، ترکیب پلاژیوکلاز از نوع آندزین می-باشد و استارولیت های منطقه دارای ترکیبی غنی از آهن می باشند. بر اساس دماسنجی به روش دماسنجی با استفاده از تک کانی بیوتیت، بیوتیت های موجود در مزوسوم میگماتیت ها و هورنفلس های کیانیت دار دره سیمین به ترتیب میانگین دمایی در حدود 633 و 587 درجه سانتی گراد و بیوتیت های موجود در هورنفلس های کیانیت دار مریانج، دمای 483 درجه سانتی گراد را نشان می دهند. بر اساس دماسنجی به روش تبادل کاتیونی زوج کانی گارنت- بیوتیت، میانگین دمای هورنفلس های کیانیت دار منطقه مریانج در حدود 524 درجه سانتی-گراد میانگین دمای میگماتیت ها و هورنفلس های کیانیت دار دره سیمین به ترتیب در حدود 618 و 580 درجه سانتی گراد محاسبه شد. در فشار سنجی با استفاده از سامانه های (GPBQ) و (GASP) فشار به دست آمده برای میگماتیت ها ی کیانیت دار به ترتیب
