پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی بر تعلق سازمانی در کارکنان دانشگاه بوعلی سینا صورت گرفت. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری، شامل کلیۀ کارکنان دانشگاه بوعلی سینا است که با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب، تعداد 242 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین گردید. جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامۀ فرهنگ سازمانی و تعلق سازمانی بهره برده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار 24 Spss انجام شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که فرهنگ سازمانی با میانگین 3/15 درصد در وضعیت مطلوب و بالاتر از حد متوسط و تعلق سازمانی با میانگین 3/11 درصد در حد متوسط است. با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون میتوان اظهار داشت که بین فرهنگ سازمانی و میزان تعلق سازمانی کارکنان در دانشگاه بوعلی سینا رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد و بین مؤلفه های فرهنگ سازمانی، یعنی ریسک پذیری، رهبری، پاداش و هویت با تعلق سازمانی رابطۀ معناداری وجود دارد. به علاوه، مؤلفه های ریسک پذیری، یکپارچگی، سیستم پاداش، هویت، نوآوری و کنترل توانایی پیش بینی تعلق سازمانی را دارند