خلیل زابلی

این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد گوساله های شیرخوار نژاد هلشتاین انجام شد. تعداد 18 رأس گوساله تازه متولد شده نژاد هلشتاین، از سن 4 روزگی تا سن از شیرگیری (70 روزگی) در قالب طرح کاملاً تصادفی به 3 تیمار آزمایشی اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار 1 (شاهد، جیره پایه)، تیمار 2 (جیره پایه به اضافه مقدار 30 میلی گرم عنصر روی در هر کیلوگرم از ماده خشک جیره به صورت سولفات روی) و تیمار 3 (جیره پایه به اضافه مقدار 60 میلی گرم عنصر روی در هر کیلوگرم از ماده خشک جیره به صورت سولفات روی) بودند. گوساله ها روزانه دو وعده شیر دریافت می کردند. استارتر پلت شده و آب تازه نیز به صورت آزاد در اختیار گوساله ها قرار داشت. از روز 15 آزمایش مقدار 5 درصد کاه گندم خرد شده و 5 درصد یونجه خرد شده به ترکیب استارتر اضافه شد. مقدار ماده خشک مصرفی به صورت روزانه و تغییرات وزن گوساله ها هر دو هفته یکبار تعیین شد. نتایج نشان داد استفاده از سطوح مختلف عنصر روی، اثر معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی در گوساله ها در زمان از شیرگیری نداشت. اما افزایش وزن روزانه در تیمارهای 2 و 3 و ماده خشک مصرفی روزانه در تیمار 3 به طور معنی داری بیشتر از تیمار بود (05/0 P<). به طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از جیره پایه حاوی 68/29 میلی گرم عنصر روی در هر کیلوگرم ماده خشک، برای تأمین نیاز گوساله های شیرخوار هلشتاین کافی بود. اما استفاده از مکمل روی سبب بهبود عملکرد آنها شد.