این پژوهش به بررسی ابزارآلات دوره ماد و هخامنشی پرداخته است و در پی بررسی، شناخت و دسته بندی ابزارآلات مکشوفه از دوره ماد و هخامنشی؛ بر اساس جنس و کاربرد آن ها بود. از آنجا که ابزارآلات مهمترین و ضروری ترین اختراع بشر هستند که قدمتی به درازای تاریخ دارند؛ از مواد موجود در طبیعت مثل سنگ و چوب، استخوان، گل، فلز تهیه می شدند که رفته رفته و با گذشت زمان این ابزارآلات تغییر کردند و تمدن ها و انسان ها با گذشت زمان و به طور روزمره ابزارهای جدید و پیشرفته تری را برای انجام کارها اختراع کردند. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که ابزارهای یافت شده از محوطه های ماد و هخامنشی از نظر کاربرد و جنس خود مربوط به هنر محلی بوده و هر یک متناسب با جنس و کاربرد خود ارزش خاصی را داشتند. در دوره مادی ابزارآلاتی از جنس استخوان (همچون نمونه هایی از سوزن یا چوب خط های بدست آمده از تپه نوشیجان)، سنگ (مانند نمونه هاون یافت شده از نوشیجان)، سفال و گل (مانند سردوک ها و وززنه های بافندگی یافت شده از نوشیجان)، مفرغ و آهن (مانند تیغه ها و چاقو های یافت شده سیلک، گودین) وغیره ... دیده می شود. همچنین نتایج نشان داد که ابزارآلات دوره هخامنشی تنوع بیشتری نسبت به ابزار های دوره مادی داشته اما متاسفانه نمونه های زیادی از این ابزارها برجای نمانده است اما مشخصاً از نظر کمیت تنوع، بدون شک ابزارهای دوره هخامنشی به ابزارهای دوره مادی ارجحیت دارند چرا که با توجه به شکوفایی حکومت و وسعت قلمرو هخامنشیان این تنوع چشمگیر توجیه پذیر می باشد. از نظر کاربرد نیز هر دو حکومت ماد و هخامنشی از ابزارهای کاربردی وسیعی بهره می بردند.
