محوط هی سر خدم لری در 10 کیلومتری جنو بشرق شهر کوهدشت در استان لرستان واقع شده اس ت. این محوطه در سال 1317 ه .ش. و در جریان بررسی هیأت هلمز ب هسرپرستی اریک اشمیت شناسایی و مورد کاوش قرار گرفت. براساس داد ههای باستا نشناسی ب هدست آمده، محوطه دارای 3 لای هی استقراری است؛ دور هی اصلی استقراری در این محوطه )لای هی 2( شامل مجموعه معمار ی بزرگی است که «معبد » نامیده شده است. ب ههنگام کاوش بر سطح کف فضاهای معماری، زیر کف و داخل تعدادی از دیوارها، در مجموع حدود 1804 شئ کشف و ثبت شد. فراوانی اشیاء ب هدست آمده و تنوع فو قالعاد هی آ نها بستر بسیار مناسبی برای مطالع هی جامع اشیاء مزبور و ارتباط آ نها با بنای مکشوف را فراهم ساخت. با وجود فراوانی اشیای ب هدست آمده، تاکنون این اشیاء ب هصورت علمی معرفی و مطالعه نشد هاند؛ لذا با توجه به اهمیت موضوع، در این پژوهش تاش شده گون هشناسی و تحلیل علمی در این ارتباط صورت گیرد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی و با تکیه به اطلاعات کتابخان های و بررسی میدانی صورت گرفته و درپی پاسخ به پرس شهای پی شرو است؛ آیا ساختمان محوط هی سر خدُم لری معبد است؟ آیا اشیای ب هدست آمده ماهیت آئینی و نذری دارند؟ از نظر گون هشناسی و جنس اشیاء ب هدست آمده مفهوم خاصی را ب هنمایش م یگذارند؟ مطالع هی صورت گرفته نشان م یدهد که اشیاء سر خدم لری از نظر گون هشناسی شامل انواع: زیورآلات، مُهرها، سنجا قها، ابزارآلات، ظروف، پیکر کها، جن گافزارها و اشیای متفرق هی دیگر م یشود. از نظر آماری نیز زیورآلات بیشترین حضور را داشته و از نظر ماده مورد استفاده برای ساخت، مفرغ بیشترین حجم را به خود اختصاص م یدهد. همچنین مطالع هی صورت گرفته بر روی جامع هی آماری و توزیع و پراکندگی اشیاء در داخل بنا، نشان م یدهد که اشیاء مورد بحث، ماهیت نذری داشته و بنای ب هدست آمده معبد مهمی برای طبقات مختلف جامعه ب هشمار م یآمده است و تاریخی از 1200 تا 700 ق.م. را پوشش م یدادند.