دوره ی ماد، از دوره های اثر گذار در تاریخ ایران است، اما تنها دوره ای می باشد که هیچ نوشته ای از آن به دست نیامده است، هم-چنین یافته های باستان شناسی که بتوان با قطعیت تمام به این دوره نسبت داد بسیار کم می باشد، این عوامل موجب گشته است در سال های اخیر پادشاهی ماد به چالش کشیده شود و بسیاری از پژوهشگران بیان دارند آن چنان که هردوت در کتاب خود به پادشاهی ماد اشاره کرده است، مادها هرگز دارای چنان ساختار پادشاهی بزرگی نبوده اند و در واقع آن ها پس از شکست دادن َآشوری ها در 612پ.م، دوباره به سرزمین خود و ساختار قبیله ای برگشته اند. اگرچه مدارک و یافته های باستان شناسی درباره ی مادها انگشت شمار می باشد، ولی در سرزمین هایی که طبق گفته هردوت در قلمرو ماد قرار داشته است، امروزه اقوام کُرد زبان زندگی می کنند، اقوامی که بررسی های زبان شناسی نشان می دهد، زبان آن ها از شاخه ی شمال غربی بوده و ریشه در فارسی باستان دارد. پیدایش این زبان در مناطق مذکور، که دارای زبان های مختلف بوده اند، با دخالت مادها صورت گرفته است، پژوهشگران بر این امر توافق دارند که از نظر زبانی، کُردها، بازماندگان مادها هستند؛ هم چنین در سال های اخیر بررسی های ژنتیکی در مورد منشاء نژادی کُردها صورت گرفته است، در این پژوهش ها کُردها نسبت به همسایگان خود در کشورهای ترکیه، عراق و سوریه دارای درصد بالاتری از ویژگی های نژادی هندواروپایی هستند. نَسَب هندواروپایی آن ها به حضور مادها در منطقه برمی-گردد. بنابراین کردها که از بازماندگان مادها به شمار می آیند، حضورآنها در مناطق مذکور بدون دخالت یک عامل سیاسی قوی امکان پذیر نبوده است، این عامل سیاسی می تواند پادشاهی ماد باشد. توزیع و پراکندگی اقوام کُرد و یافته های اندک باستان شناسی را اگر در کنار هم قرار دهیم انطباق بسیاری میان آن ها مشاهده می شود که این انطباق، تاحد زیادی گفته های هردوت را نیز تصدیق می کند. حضور کُردها می تواند بیان کننده ی این مسئله باشد که مادها، پس از شکست آشور به ساختار قبیله ای خود باز نگشته اند و پادشاهی ماد را تشکیل داده اند.
