این پژوهش با هدف مطالعه واکنش عملکرد و اجزای عملکرد ارقام جو به آبیاری تکمیلی در شرایط دیم درسال زراعی 90-1389 در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت. از این رو، تیمار آبیاری در سه سطح بدون - زراعی آبیاری و آبیاری در هر یک از مراحل گلدهی و پر شدن دانهها و پنج رقم جو شامل محلی، آبیدر، والفجر، بهمن و ماکویی، به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار ارزیابی شد. نتایج نشان داد که صفات مورد ارزیابی تحت تاثیر تیمارهای آبیاری و رقم قرار گرفتند. همچنین، اثر متقابل آبیاری در رقم بر عملکرد بیولوژیک جو معنی دار شد. آبیاری تکمیلی در مقایسه با شاهد (تیمار بدون آبیاری) به طور معنیداری تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت جو را افزایش داد. میزان افزایش برای عملکرد دانه در تیمارهای آبیاری تکمیلی در مراحل گلدهی و پر شدن دانه در مقایسه با تیمار بدون آبیاری، به ترتیب 45 و 90 درصد بود. در میان ارقام مختلف نیز رقم والفجر دارای بیشترین مقدار عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه (به ترتیب 544 و 233 گرم در متر مربع) بود. به طور کلی، نتایج تحقیق حاضر بیانگر نقش بسیار مهم آبیاری تکمیلی در بهبود عملکرد مزارع دیم جو و اقتصاد کشاورزان است.
