سیاهدانه (Nigella Sativa L.) یکی از گیاهان دارویی و ارزشمند می‌باشد که به لحاظ کاربرد وسیع آن در صنایع داروسازی، غذایی، آرایشی و بهداشتی در بسیاری از نقاط دنیا و ایران کشت می‌شود. از آن جهت که شرایط زراعی نقش مهمی در رشد، عملکرد و اسانس این گیاه دارد، بررسی عواملی که بر روی این صفات در این گیاه تأثیر گذار باشد، حائز اهمیت است. لذا به منظور بررسی میزان تحمل پنج جمعیت سیاهدانه به دورهای مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات با سه تکرار در فصل زراعی 1401 انجام شد. دورهای آبیاری (6، 10و 14 روز) در کرت‌های اصلی و پنج جمعیت سیاهدانه (همدان، اصفهان، کرمانشاه، سنندج و قم) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. جهت ارزیابی میزان تحمل نسبی جمعیت‌ها به تنش خشکی، شاخص‌های MP, STI, SSI و TOL مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تجزیه همبستگی شاخص‌ها نشان داد که عملکرد دانه در دور آبیاری 10 روز در شرایط تنش رطوبتی (Ys) و عدم تنش (Yp) با شاخص‌های STI و MP و در دور آبیاری 14 روز در شرایط تنش رطوبتی (Ys) و عدم تنش (Yp) با تمامی شاخص‌های اندازه‌گیری شده همبستگی معنی‌داری داشتند. نتایج تجزیه واریانس نشان دهنده اثر معنی‌دار سطوح مختلف آبیاری و نوع جمعیت بر خصوصیات مورد بررسی می‌باشد. به‌طوری که، با افزایش دور آبیاری، تمامی صفات اندازه‌گیری شده کاهش یافتند. جمعیت‌های مختلف سیاهدانه به دلیل تفاوت‌های ژنتیکی نسبت به تنش خشکی عکس العمل‌های متفاوتی از خود نشان دادند.
