به منظور بررسی اثر سیستمهای مختلف خاکورزی بر میزان انرژی مصرفی و عملکرد آفتابگردان، آزمایشی در دو سال زراعی 1392 و 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت. آزمایش به صورت بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار خاکورزی شامل سه سطح خاکورزی مرسوم )خاکورزی کامل( و خاکورزی حفاظتی )خاکورزی کاهش یافته با چیزل و خاکورزی کاهش یافته با دیسک( بود. نتایج آزمایش نشان داد بیشترین عملکرد دانه و بیولوژیک آفتابگردان )بهترتیب 276 و 940 گرم در متر مربع( بدون اختلاف معنیدار با خاکورزی چیزل در تیمار خاکورزی مرسوم بهدست آمد. در بین تمام تیمارهای آزمایشی، خاکورزی با چیزل بیشترین کارایی مصرف انرژی و کارایی مصرف انرژی خالص )بهترتیب 81 / 4 و 81 / 3( را داشت. بهطور کلی، نتایج نشان داد که در شرایط مشابه، کاربرد خاکورزی حفاظتی در زراعت آفتابگردان میتواند مصرف انرژی را کاهش داده و عملکرد اقتصادی مناسبی داشته باشد.
