جواد حمزه ئی

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط افزایشی ارزن بر کنترل علف های هرز، رشد و عملکرد دانه لوبیا چیتی، آزمایشی در سال زراعی 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت. دو تیمار عاری از علف هرز و تداخل علف هرز در ترکیب با 7 الگوی مختلف کاشت (کشت خالص لوبیا چیتی، کشت خالص ارزن و کشت های مخلوط افزایشی 20، 40، 60، 80 و 100 درصد ارزن با لوبیا چیتی) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شدند. اثر تیمارهای آزمایشی و اثر متقابل آن ها بر بیشتر صفات معنی دار شد. بیشترین عملکرد بیولوژیک و دانه لوبیا چیتی (به ترتیب 8369 و 3440 کیلوگرم در هکتار) و ارزن (به ترتیب 9574 و 1672 کیلوگرم در هکتار) از کشت خالص آن ها تحت تیمار عاری از علف هرز به دست آمد. در مقایسه با کشت خالص لوبیا چیتی تحت تیمار تداخل علف هرز، با افزایش تراکم ارزن در مزرعه لوبیا تراکم و بیوماس علف های هرز به طور معنی داری کاهش یافت. کمترین تراکم و بیوماس علف هرز (به ترتیب 14 بوته و 22 گرم در مترمربع) به کشت مخلوط افزایشی 100 درصد ارزن با لوبیا چیتی تعلق گرفت. علاوه بر این، در کلیه تیمارهای مخلوط LER بالاتر از 1 بود و بیشترین میزان LER (21/2) از کشت مخلوط افزایشی 60 درصد ارزن با لوبیا چیتی حاصل شد. در کل، یافته های ما نشان داد که کشت مخلوط افزایشی 60 درصد ارزن با لوبیا چیتی می تواند علف های هرز را مهار کرده و کارایی استفاده از زمین لوبیا چیتی را افزایش دهد.