نیاز افراد سالمند و ناتوان به دریافت خدمات مراقبتی و پزشکی در منزل و همچنین هزینه های بالای مراقبت های بیمارستانی، توجه به خدمات مراقبت خانگی را در سال های اخیر افزایش داده است. از طرفی سیستم حمل و نقل به کار گرفته شده در این خدمات منجر به تولید گازهای آلاینده هوا شده و همین امر نیازمند توجه به کاهش انتشار این آلاینده ها توسط سیستم حمل و نقل به منظور ملاحظات زیست محیطی است. در این پژوهش یک سیستم خدمات مراقبت خانگی با مراکز چندگانه( شامل مراکز درمانی و آزمایشگاه ها) در نظر گرفته شده است .در این سیستم پرستاران باید برای خدمت رسانی به محل بیماران اعزام شوند. هدف تعیین مسیر بهینه پرستاران است، به نحوی که هزینه های سیستم حمل و نقل و میزان انتشار آلاینده های هوا به حداقل میزان برسد. برای نزدیک شدن به دنیای واقعی تقاضای هر بیمار به صورت غیر قطعی فازی در نظر گرفته شده است. برای تبدیل مسئله به حالت قطعی از روش خیمنز که از لحاظ محاسباتی کارامد بوده، خطی بودن را حفظ کرده و سبب افزایش توابع هدف و محدودیت ها نمی شود، استفاده شده است.مدل ریاضی پژوهش ایجاد شده وروش اپسیلون محدودیت تقویت شده برای حل مسئله با اندازه کوچک و الگوریتم های فراابتکاری NSGA-IIوPESA-II برای حل آن در اندازه های بزرگ تر استفاده شده است .نتایج حاصل از حل مدل مسیریابی، تحلیل شده و همچنین تاثیرات تغییرات پارامتر ها برروی مقادیر تابع هدف مورد بررسی قرار گرفته، شاخص هایی برای ارزیابی دو الگوریتم یاد شده معرفی شده و کارایی آن ها مورد مقایسه قرار گرفته است که نتایج نشان داد در برخی از شاخص ها الگوریتم NSGA-II و در یک شاخص الگوریتم PESA-II عملکرد بهتری داشته و در برخی شاخص ها نیز هر دو الگوریتم تقریبا مشابه عمل کرده اند.
