در مطالعات مختلف مربوط به مسائل زمانبندی، معمولا تمرکز بر برنامه ریزی ماشین ها و تخصیص کارها به ماشین ها و تعیین توالی کارها، به منظور بهینه سازی زمان اتمام کارها، می باشد. با توجه به ارتباط بین اقتصاد، انرژی و نگرانی های زیست محیطی، مصرف انرژی یکی از موارد مهم در برنامه ریزی سیستم های مختلف می باشد. در این مقاله یک مسأله زمانبندی ماشین های موازی ناهمگن که در آن سرعت پردازش هر کار روی هر یک از ماشین ها قابل تنظیم است، بررسی می شود و از آنجا که انرژی مصرفی ماشین ها با سرعت پردازش آن ها رابطه ای مستقیم دارد، هدف مسأله کمینه سازی مجموع هزینه های انرژی مصرفی و جریمه دیرکرد در تحویل تقاضا ی مشتریان می باشد. به منظور بهینه سازی مسأله، یک الگوریتم فراابتکاری ممتیک و یک الگوریتم فراابتکاری ژنتیک پیشنهاد شده است و در پایان نتایج بدست آمده از دو الگوریتم فراابتکاری پیشنهادی را با یکدیگر و با نتایج حاصل از خروجی نرم افزار بهینه سازی گمز، مقایسه و تحلیل می نماییم.
