یکی از مفاهیم کلیدی درتوضیح رفتارهای مرتبط با سلامت،مفهوم سبک زندگی سلامت محوراست.بدلیل رابطه مستقیم این مفهوم با کیفیت زندگی وطول عمرانسان،اهمیت آن جهت مطالعه وبررسی بیشترمی گردد.علاوه براین باگذار دروضعیت سلامت،همراه با تغییر ماهیت بیماری ها ازعفونی به مزمن،مسئولیت فرددرقبال سلامت خودش افزایش می یابد.وسایل ارتباط جمعی نیز امروزه به عنوان یکی از اجزای قدرتمندجامعه مدنی وتاثیرگذار برافکارعمومی می توانند افرادرا در مسیر سلامت جهت دهی نمایند.مبتنی براین مباحث،پژوهش حاضربر آن است که تاثیر وسایل ارتباط جمعی برسه بعد شناختی،عاطفی ورفتاری سبک زندگی سلامت محور دربین افراد 40سال به بالای شهرکرمانشاه را مورد بررسی قرار دهد. مبنای نظری این پژوهش درحوزه ارتباطات جمعی،نظریه برجسته سازی،استفاده و خشنودی،شکاف آگاهی ،نظریه کارکدی کاتز ومدل فیشبین است.درحوزه سبک زندیگ ازآراء وبر،گیدنز،بوردیو و کاکرهام استفاده شده است.روش انجام تحقیق پیمایشی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه بوده است.حجم نمونه تحقیق 400نفرمی باشد.سنجش اعتبار پرسشنامه به دوروش اعتبار سازه ای و صوری انجام شده است. این تحقیق بااستفاده ازنظریات رسانه و سبک زندگی،ازجمله به این نتیجه رسده است که متغیرکاربرد رسانه ای درزمینه کسب اطلاعات مربوط به سلامت،رفتارهای این حوزه را تحت تاثیرمثبت قرارمی دهد.تمامی متغیرهای وابسته میانی ونهایی تحقیق متاثراز موقعیت اجتماعی اقتصادی افراد هستند واین متغیربه عنوان اثرگذارترین متغیربررفتارهای مرتبط با سبک زندگی سلامت محور شناخته می شود.
