اهداف:باتوجه به افزایش روز افزون سالمندان،توجه به مسائل آنان از جمله امور مهم در سیاستگذاری کشورها محسوب می شود.بدون آگاهی از نیازهای اساسی وابعاد سالمندی نمی توان به برنامه ریزی درراستای رفاه روانی و اجتماعی این قشرپرداخت.هدف این پژوهش بررسی این نیازهاوابعاد با توجه به مقالات علمی منتشرشده دردرنشریات بین سال های 1383تا1392می باشد. مواد و روش ها:برمبنای الگوی مفهومی کیفیت زندگی هیوجز(1990)،مطالعه ساختاریافته کیفیت زندگی سالمندان برای برای بررسی ابعادوشاخص های کیفیت زندگی در بین 62مقاله منتشرشده ودردسترس در یک بازه 9ساله انجام گرفت. یافته ها:نتایج این پژوهش از برجسته بودن بُعد وضعیت سلامتی سالمنددر مقالات حکایت دارد (100درصد).مفهوم کیفیت زندگی، مفهومی چندجانبه و چندبُعدی است که تنها جنبه های فیزیکی و جسمی را دربرنمی گیرد و انداز ه گیری و پی بردن به آن، خود در گرو عوامل مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حتی محیطی است که کمترین عوامل مورد بررسی،رضایت فردی و عوامل محیط فیزیکی هر یک با 11/3درصداست.بیشتر راهکارهای ارائه شده برای ارتقا و بهبود کیفیت زندگی سالمندان در ایران در سطح کارکردهای کلان و ساختاری 69/35 درصد است که می توانددر سیاست گذاری هاو برنامه ریزی ها مورداستفاده قرارگیردوراهی در جهت بهبود و ارتقای کیفیت زندگی سالمندان پیشِ روی برنامه ریزان و سیاست گذاران قراردهد. نتیجه گیری:کیفیت زندگی سالمندان در ایران از جمله موارد ضروری است که در صورت توجه به همه ابعاد آن و استفاده از برنامه های مداخله ای، آموزشی و حمایتی می تواندبهبود و ارتقا یابد.
