ضریب زبری پارامتری موثر در سرعت و بده آب در لوله های زهکشی است. ضریب زبری در مدل فیزیکی به ابعاد 100×41×56 سانتی متر به کمک سه سری آزمایش مستقل در دو لوله صاف و کنگره دار به قطر 63 و 56 میلی متر فاقد پوشش، دارای پوشش مواد معدنی و مصنوعی (توری) تعیین شد. میانگین ضریب زبری مانینگ برای لوله صاف با پوشش مصنوعی، معدنی، بدون پوشش 0106/0، 0111/0، 011/0 و برای کنگره دار 0088/0، 009/0، 0091/0 به دست آمد. میانگین ضریب زبری مانینگ از رابطه کانگیلت-کاتر برای لوله صاف با پوشش مصنوعی، پوشش معدنی، بدون پوشش 0048/0، 0048/0، 0048/0 و برای کنگره دار 0041/0، 0042/0، 0042/0 به دست آمد. میانگین n مانینگ از رابطه ترکیبی رینولدز-دارسی ویسباخ برای لوله صاف با پوشش مصنوعی، پوشش معدنی، بدون پوشش 005/0، 005/0، 0049/0 و برای کنگره دار 0048/0، 0048/0، 0049/0 به دست آمد. محاسبه آماره های RMSE و R2 بیان گر خطای کمتر رابطه گانگیلت-کاتر بود. جریان درون لوله های زهکش از نوع متغیر مکانی و متلاطم است که متاثر از نحوه ورود جریان های کوچک از منافذ به درون لوله است. این حالت ضمن بر هم زدن توزیع یکنواخت سرعت عرضی جریان، موجب بازدارندگی جریان و افزایش ضریب زبری مانینگ در 30 سانتی متر اول به دلیل دبی و سرعت کم جریان نسبت به 30 سانتی متر دوم شد. تفاوت ناچیز بین مقادیر ضریب زبری مانینگ با ضریب مانینگ گانگیلت-کاتر، کم اهمیت است و اعمال ضریب مانینگ 011/0 برای لوله صاف پوشش دار و 009/0 برای لوله کنگره دار پوشش دار رضایت بخش است.