حمید زارع ابیانه

هدف از این تحقیق تعیین تبخیر- تعرق پتانسیل (ETo) با استفاده از روش های موازنه انرژی و تشت تبخیر در مقایسه با روش فائو پنمن مونتیث بود. منطقه مورد مطالعه در استان آذربایجان غربی و در فاصله 37 کیلومتری شمال ارومیه واقع گردیده است. در این تحقیق از داده های ایستگاه هواشناسی سینوپتیک کهریز مربوط به یک دوره زمانی 7 ماهه از ماه آوریل تا اکتبر طی سال های 2006 الی 2008 میلادی استفاده گردید. بعد از تجزیه و تحلیل داده ها میزان تبخیر- تعرق پتانسیل به هر سه روش، به صورت روزانه و ماهانه تعیین گردید. نتایج نشان داد میزان برآورد ETo در روش موازنه انرژی دقیق تر از روش تشت تبخیر می باشد. حداکثر و حداقل میانگین سه ساله ETo در روش موازنه انرژی (محاسبه شده با ضریب بازتابش، 25%=α) به ترتیب 5/8 و 7/2 میلی متر بر روز به دست آمد. این مقادیر در روش تشت تبخیر به ترتیب 5/6 و 9/0 و در روش فائو پنمن مونتیث 3/11 و 9/2 میلی متر بر روز محاسبه گردید. در روش موازنه انرژی مقادیر میانگین سه ساله نسبت باون (β) و تشعشع خالص خورشیدی به ترتیب بین 4134/0- تا 2443/0- و 7/1 تا 4/8 میلی متر بر روز به دست آمد. در روش تشت تبخیر مقدار ضریب تشت بین 45/0 تا 82/0 محاسبه شد.