برای ارزیابی عملکرد سامانههای آبیاری بارانی ثابت با آبپاش متحرک، تعداد 10 سامانه تحت مدیریت زارعین با کشتهای گندم (یک مزرعه) زمینی ، سیب (شش مزرعه) و یونجه (سه مزرعه) ندانتخاب شد . میانگین شاخصهای ضریب یکنواختی کریستیانسن، یکنواختی توزیع، راندمان پتانسیل کاربرد آب و راندمان واقعی آب، برای تمامی مزارع بهترتیب %75/26 ، %56/76% ، 45/4 و 34/65 درصد دستبه آمدند. دامنه تغییرات راندمان پتانسیل کاربرد بین آب 74/19-23/47 درصد، راندامان واقعی آب بین 48/21%-28/52% ، یکنواختی توزیع بین %72/79% - 38/1 و ضریب یکنواختی کریستیانسن بین 85/13 - 65/49 درصد بودند. میانگین تلفات تبخیر و بادبردگی در سامانههای آبیاری 28/9، درصد میانگین تلفات عمقی آب آبیاری 31 درصد و میانگین درصد کفایت آبیاری 90/5 درصد محاسبه شدند . مقدار دو شاخص ضریب یکنواختی پخش کریستیانسن و یکنواختی توزیع در 90 درصد از سامانهها، کمتر از مقادیر توصیه شده بودند. در 30 درصد از سامانه علت ها به آبیاری کمتر از نیاز آبی واقعی گیاه، راندمان واقعی با راندمان پتانسیل کاربرد برابر بود. طراحی نامناسب سامانهها، استفاده هم- زمان بیش از یک آبپاش، ضعف مدیریت بهرهبرداران و استفاده از لوازم فرسوده و غیراستاندارد، از مهمترین دلایل پایین بودن یکنواختی توزیع آب و راندمان پتانسیل کاربرد آب است. نتایج هابررسی نشان داد که در اکثر هایطرح مورد مطالعه، راندمان عملکرد هاسامانه کمتر از حد انتظار است. نتایج این پژوهش نشان داد طراحی و اجرای صحیح سامانههای آبیاری بارانی کلاسیک ثابت زمانی مفید است برداریکه بهره از این ها نیزسامانه مناسب و کارآمد باشد