این آزمایش با هدف تعیین ضرایب یک جزئی و دوجزئی مرحله میانی رشد، عملکرد، و صفات شاهری گیاه تربچه با اعمال سه تیمار رطوبتی خاک در ظرفیت زراعی مزرعه و دو سطح از دو نوع جاذب آب با استفاده از کشت گلدانی جهت برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل به مدت 36 روز در همدان اجرا شد. پس از جمع آوری مشاهدات شریب گیاه ییک چزئی و دو جزئی در تیمار رطوبتی 100 درصد بدست آمد. بیشتری تاثیر متقابل تنش آبی رو وزن تر و خشک و حجم تربچه بدست آمد. و کمترین تاثیر روی برخی صفات ظاهری مانند طول ریشه و تعداد برگ مشاهده شد. نتایج نشان داد افزودن جاذب ها به خاک زمانی عملکرد مناسب خواهد داشت که آّ ب مازاد بر نیاز خاک و گیاه وجود داشته باشد. ضمن آنکه تاثیر گذاری ورمی کمپوست نسبت به هیدروژل به دلیل نقش دو منظوره بهبود وضعیت خاک و جددب آب مازاد بیش از هیدروژل است
